Πόσες φορές και πόσο συχνά, είμαστε μπερδεμένοι στη ζωή; Πόσες φορές δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Πόσες φορές, ανάλογα με το βάθος που διαθέτει ο καθένας μας, μας παίρνει παραπάνω χρόνο, να ξεχωρίσουμε, τοποθετήσουμε και λύσουμε τα θέματά μας;
Οι πιο πετυχημένοι άνθρωποι στον κόσμο σε όλα τα επίπεδα χρησιμοποιούν αυτό που λέμε αυτοπαρατήρηση. Παρατηρούν δηλαδή τον εαυτό τους και βγάζουν πολύτιμα συμπεράσματα. Είναι όμως κάτι, που θέλει καθημερινή εξάσκηση, όπως κάθε ημέρα φροντίζουμε τα βασικά (να ντυθούμε, να ετοιμασθούμε κ.ο.κ.) και αυτό λοιπόν θέλει καθημερινά να ασχολούμαστε και να το εντάξουμε στη ζωή μας.
Πόσοι από εμάς το κάνουμε; Λίγοι! Και όμως αυτοί οι λίγοι είναι σε επαφή με τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους. Είναι αυτό που φωνάζουν πολλοί ειδικοί, είναι στο «κέντρο τους».
Συνήθως οι περισσότεροι από εμάς περιμένουμε κάποιος να μας «σώσει» και θεωρούμε ότι έξωθεν θα δοθεί η λύση. Ενθουσιαζόμαστε, νομίζουμε ότι έτσι απλά, θα πατήσει κάποιος ένα κουμπί και θα πραγματοποιηθεί η αλλαγή. Η αλλαγή όμως θέλει αλλαγή τρόπου σκέψης και συστηματική εργασία και προσπάθεια. Είναι να μπούμε σε άλλο τρόπο σκέψης, σε άλλη «πίστα» με δύο λόγια.
Φυσικά δεν εννοούμε ότι ο καθένας μπορεί απόλυτα μόνος του να βρει τις ισορροπίες του, αυτό είναι πολύ σπάνιο, δυσεύρετο και πολύ σημαντικό. Αυτό που εννοούμε όμως, είναι ότι μετά από σύνθεση στοιχείων και μία χείρα βοηθείας μπορούμε να ανακατευθύνουμε τη σκέψη μας και τη δράση μας, πιο δημιουργικά! Χρειάζεται επίσης επιστροφή στις αρχές και τις αξίες, επιστροφή στο ήθος μας, επιστροφή στις ρίζες μας!
Λιθαράκι, λιθαράκι χτίζονται οι επιτυχίες! Δεν υπάρχει μαγική συνταγή! Έτσι, πιο όμορφο είναι να πιστέψουμε πρώτα στον εαυτό μας, τις δυνατότητες μας, να κάνουμε την επισκόπησή μας και μετά δημιουργικά πάντα, να προχωρήσουμε. Πριν την επισκόπηση θα είναι χρήσιμο να προηγηθεί η ενδοσκόπηση, όμως. Αυτό είναι που αποτελεί ηθική υποχρέωση πρωτίστως προς τον εαυτό μας, η εξομολόγησή μας σε εμάς τους ίδιους, επιστροφή στο σημείο αναφοράς μας, όποιο είναι αυτό για τον καθένα μας. Να συνδέσουμε το υγιές πριν, με το τώρα να δημιουργήσουμε μία γέφυρα ένωσης αυτών των δύο.
Ιδιαίτερα δε στην εποχή μας, που η μία κρίση διαδέχεται την άλλη σε πολλαπλά επίπεδα είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε, απαίτηση στον εαυτό μας να επικεντρωθούμε στο είναι μας με μεγάλη προσοχή. Οι αλλαγές πραγματοποιούνται από μέσα προς τα έξω, και όχι αντίστροφα.
Και άλλωστε αυτές οι αλλαγές, χρειάζονται, όλα τα άλλα είναι μπαλώματα τα οποία δεν διαρκούν στον χρόνο… είναι σαν να κάνουμε μία τρύπα στο νερό, και να νομίζουμε ότι όλα λύθηκαν.. Η αλήθεια όμως είναι ότι όχι μόνον δεν λύθηκαν αλλά έτσι, μπορεί με σιγουριά να πει κανείς ότι γιγαντώνονται και χάνουμε την ουσία των πραγμάτων τελικά!
Τα υλικά αγαθά είναι χρήσιμα, διότι στον πλανήτη που βρισκόμαστε είναι πολύ βασικό να τα έχουμε για να ζούμε με αξιοπρέπεια, όμως αυτό που μένει, τελικά, είναι η εσωτερική μας κατάσταση, μέσα από την ισορροπία, την γαλήνη και την στωικότητα έτσι ώστε να γλιστράμε με άνεση στη ροή της ζωής.
Αυτό είναι που αξίζει πραγματικά. Ας προπονηθούμε σε αυτό λοιπόν! Να γίνουμε μία πολύ καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας!
